-
1 stracić na sile
ослабе́ть -
2 stracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• лишить• лишиться• недослышать• потерять• прозевать• проиграть• проигрывать• промахнуться• терять• утерять• утратить* * *strac|ić\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *stracę, stracony сов.stracić czas — потеря́ть вре́мя
stracić chęć — потеря́ть охо́ту (жела́ние); расхоте́ть
stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) — изве́риться в ко́м-л., чём-л.
stracić przytomność — лиш́иться чувств; потеря́ть созна́ние
stracić życie — поги́бнуть
2) растра́тить, промота́тьstracić pieniądze — растра́тить де́ньги
3) ( wykonać wyrok śmierci) казни́ть•- stracić z oczu
- stracić serce do kogoś, czegoś
- stracić na sile
- ktoś stracił władzę w rękach
- nic nie stracił na dowcipie -
3 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
4 strącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• лишить• лишиться• недослышать• потерять• прозевать• проиграть• проигрывать• промахнуться• терять• утерять• утратить* * *strac|ić\stracićę, \stracićony сов. 1. kogo-co потерять кого- что, лишиться чего;\stracić czas потерять время; \stracić chęć потерять охоту (желание); расхотеть;
\stracić wiarę w kogoś, coś (zaufanie do kogoś, czegoś) извериться в ком-л., чём-л.;\stracić przytomność лишиться чувств;
потерять сознание;\stracić życie погибнуть;
2. растратить, промотать;\stracić pieniądze растратить деньги;
3. (wykonać wyrok śmierci) казнить;● \stracić głowę потерять голову; \stracić z oczu потерять из виду;
\stracić serce do kogoś, czegoś разлюбить кого-л., что-л.; разочароваться в ком-л., чём-л.;\stracić na sile ослабеть;
ktoś \stracićił władzę w rękach у кого-л. отнялись руки;nic nie \stracićił na dowcipie он всё так же остроумен
* * *strącę, strącony сов.1) сбить, сшиби́тьstrącić poprzeczkę — спорт. сбить пла́нку ( при прыжке)
2) столкну́ть; сбро́ситьstrącić szklankę ze stołu — сбро́сить стака́н со стола́
strącić kogoś ze schodów — столкну́ть кого́-л. с ле́стницы
3) вы́честьstrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
4) хим. осади́ть•- strącić z piedestału -
5 uwi|ędnąć
pf (uwiądł a. uwiędnął) książk. 1. (stracić świeżość) to wilt, to fade- kwiaty uwiędły w wazonie the flowers wilted in the vase2. przen. (stracić siły) to waste away- uwiędnął w domu starców he wasted away in an old people’s home3. przen. (stracić na sile) [projekt, zamierzenie] to lose momentum; to run out of a. to lose steam pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uwi|ędnąć
-
6 osłabnąć
(-nę, -niesz); vb; od słabnąć* * *pf.-ij, -ł l. - nął -ła -li1. (= stać się mniej aktywnym) weaken, grow weaker; osłabnąć ze zmęczenia grow weaker with fatigue.2. (= stracić na sile, zmniejszyć się) diminish, decline; die down; osłabnąć w swoich zapędach lose interest; zapał osłabł enthusiasm faded; burza osłabła storm died down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > osłabnąć
-
7 oddal|ić
pf — oddal|ać impf Ⅰ vt 1. (odsunąć) to move [sth] away, to move away, to take [sth] away, to take away (od kogoś/czegoś from sb/sth)- wiatr oddalił łódź od brzegu the wind carried the boat away from the shore2. Prawo (odrzucić) to dismiss [sprawę, zarzuty, roszczenia]- wniosek został oddalony the petition was dismissed3. (rozluźniać kontakt) to distance- telewizja/praca naukowa oddala ją od zwykłego życia television/research work is distancing her from real life4. (opóźnić) to put [sth] off, to put off [rozstanie, rozmowę]- oddalić moment podjęcia decyzji to defer a decision5. (nie dać przystępu) to avert [niebezpieczeństwo, podejrzenia]- oddalić od siebie przykre myśli to dismiss upsetting thoughts6. przest. (zwolnić) to dismiss, to discharge [pracownika]; (kazać odejść) to dismiss [służącą] Ⅱ oddalić się — oddalać się 1. (odejść) [osoba, zwierzę] to walk a. go away, to wander off (od kogoś/czegoś from sb/sth); (być coraz dalej) [pojazd, dźwięk, światło] to recede- jacht oddalał się powoli od brzegu the yacht was slowly sailing off2. (stracić na sile) [szanse, uczucia, wspomnienia, kłopoty] to recede 3. (rozluźnić kontakt) [małżonkowie, przyjaciele] to grow a. drift apart- po latach rozłąki brat i siostry oddalili się od siebie after years of separation the brother and his sisters grew a. drifted apart4. (przesunąć się) [wydarzenie, cel] to become distant- oddalająca się prywatyzacja fabryki the constantly postponed privatization of a factoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oddal|ić
-
8 slacken
['slækn] 1. vi(also: slacken off) speed, demand maleć (zmaleć perf); depression, effort tracić (stracić perf) na sile; rain słabnąć (osłabnąć perf)2. vt* * *1) (to make or become looser: She felt his grip on her arm slacken.) rozluźniać (się)2) (to make or become less busy, less active or less fast: The doctor told him to slacken up if he wanted to avoid a heart-attack.) zwalniać tempo -
9 schlappmachen
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… … Słownik języka polskiego
osłabnąć — dk Vc, osłabnąćnę, osłabnąćniesz, osłabnąćnij, osłabł (osłabnąćbnął), osłabnąćbła, osłabnąćbli, osłabnąćbłszy «stać się słabym, stracić siły, opaść z sił» Osłabnąć z głodu, z przepracowania. przen. a) «stać się mniej czynnym, mniej aktywnym»… … Słownik języka polskiego
złagodnieć — dk III, złagodniećeję, złagodniećejesz, złagodniećej, złagodniećniał, złagodniećeli, złagodniećniały, złagodniećniali 1. «stać się łagodnym, łagodniejszym, bardziej pobłażliwym; stracić surowość» Złagodnieć pod wpływem czyichś próśb. Nauczyciel,… … Słownik języka polskiego
zelżeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IIIa, zelżećżeje, zelżećżał, zelżećżeli {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić na sile, intensywności; złagodnieć, osłabnąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upał, mróz zelżał. Zelżał napór oblegających wojsk. Ból zelżał. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
flaczeć — Stracić siłę lub energię; zmęczyć się Eng. To lose strength or energy; to become very tired or exhausted … Słownik Polskiego slangu
tracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tracićcę, tracićci, trać, tracićcony {{/stl 8}}– stracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać coś posiadać, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omdleć — dk III, omdlećeję, omdlećejesz, omdlećej, omdlećlał, omdlećeli, omdlećlały, omdlećlali omdlewać ndk I, omdlećam, omdlećasz, omdlećaj, omdlećają, omdlećał 1. «stracić chwilowo przytomność; zemdleć» Omdleć z bólu, wskutek utraty krwi. 2. «stracić… … Słownik języka polskiego
ucichnąć — dk Vc, ucichnąćnę, ucichnąćniesz, ucichnąćnij, ucichnąćnął a. ucichł, ucichnąćnąwszy a. ucichłszy rzad. ucichać ndk I, ucichnąćam, ucichnąćasz, ucichnąćają, ucichnąćaj, ucichnąćał 1. «stać się cichszym, mniej słyszalnym; przestać być słyszalnym,… … Słownik języka polskiego
uciszyć — dk VIb, uciszyćszę, uciszyćszysz, ucisz, uciszyćszył, uciszyćszony uciszać ndk I, uciszyćam, uciszyćasz, uciszyćają, uciszyćaj, uciszyćał, uciszyćany «uczynić cichym, sprawić, że ktoś milknie, że coś cichnie, milknie; nakłonić do milczenia;… … Słownik języka polskiego
zdychać — 1) Stracić siłę lub energię; zmęczyć się; być wykoсczonym Eng. To lose strength or energy; to be become very tired or exhausted 2) Umierać Eng. To die or be dying … Słownik Polskiego slangu